The Modernized Stonewall Defense – Milos Pavlovic

Περιγραφή

Λίγα λόγια για το βιβλίο του Milos Pavlovic

Η Ολλανδική Άμυνα είναι ένα παλιό άνοιγμα. Ένα σοβαρά παλιό άνοιγμα. Τόσο παλιά, στην πραγματικότητα, που σε μεγάλο βαθμό έχει τη φήμη ότι δεν προκαλεί πραγματικά έναν καλά προετοιμασμένο παίκτη Λευκών για να φοβηθεί ότι θα χάσει. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα με την βαριάντα του που αναλύω σε αυτό το βιβλίο: Την Stonewall (στην οποία τα Μαύρα συνεχίζουν με… ε6 και… δ5). Σκοπεύω να δείξω ότι αυτή η εντύπωση είναι λάθος.

Πρώτα -πρώτα: είναι ένα πολύ στρατηγικό άνοιγμα. Σε αντίθεση με της King’s Indian (το οποίο μοιράζεται το χαρακτηριστικό ότι έχει λίγες ανταλλαγές πρώτου κομματιού ή πιονιού) το παιχνίδι κινείται αργά και παρόλο που υπάρχουν προφανώς κάποιες οξείες γραμμές, η απόλυτη προϋπόθεση για να παίξετε την Stonewall Dutch είναι ότι καταλαβαίνετε το στρατηγικό σκάκι. Το πρώτο άτομο που πραγματικά καταλάβαινε τα στρατηγικά θέματα που παίζει εδώ και ανέπτυξε αξιοπρεπή σχέδια για τα Μαύρα ήταν ο έκτος παγκόσμιος πρωταθλητής, ο Μιχαήλ Μποτβίννικ. Από τον οποίο πρέπει να είναι σαφές ότι  στρατηγική δεν σημαίνει απαραίτητα ευκολία.

Υπήρξαν πολλές επαναστάσεις στο πώς οι σκακιστές βλέπουν το παιχνίδι τακτικής ή την στρατηγική ανοίγματος. Ωστόσο, για μένα είναι κατάλληλο ότι η αναβίωση της Stonewall έρχεται την ακριβή στιγμή που η σκακιστική στρατηγική επαναπροσδιορίζεται από τον Carlsen. Υπάρχει αντίλαλος για το πότε παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το άνοιγμα: ο Botvinnik, ο «Πατριάρχης» της σοβιετικής σκακιστικής σχολής , με την πειθαρχία και τις αρχές του, προκάλεσε μια παρόμοια σεισμική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι έβλεπαν το στρατηγικό παιχνίδι εκείνη την εποχή.

Τα θέματα στρατηγικής σε αυτό το άνοιγμα είναι απίστευτα περίπλοκα. Θα το εξετάσουμε αργότερα, αλλά επιτρέψτε μου να εξηγήσω μόνο μερικούς από τους ανατρεπτικούς παράγοντες. Από την οπτική γωνία των Μαύρων, το να παίζεις με μια τρύπα στο ε5 είναι πάρα πολύ «ιδιαίτερη κίνηση», παρά τις ιδέες που έχουν ήδη βρεθεί ότι την αντισταθμίζουν, όπως η μεταφορά βασίλισσας (ή αξιωματικού) στο θ5 ή η λανσάροντας το  ζ- πιόνι ενάντια στον βασιλιά του εχθρού.

Από την οπτική γωνία των Λευκών, ο φαινομενικά καταπληκτικός αξιωματικός η2, ο οποίος είναι τόσο καλά τοποθετημένος σε άλλες ολλανδικές γραμμές, μπορεί συχνά να βρεθεί να δαγκώνει από γρανίτη (εξ ου και το stonewall) και επομένως προσπαθεί καλύτερα να αξιοποιήσει τον επιπλέον χώρο του και το χρόνο που χρειάζονται τα  Μαύρα για να αναπτύξουν το γ8 αξιωματικό. Είναι ενδιαφέρον ότι και οι δύο πλευρές ανταλλάσσουν συχνά τους «καλούς αξιωματικούς» τους για τα άλογα που παγιδεύονται λίγο πάνω από τη μισή γραμμή στα ε4 και ε5 αντίστοιχα. Δεδομένου ότι αυτό είναι ένα βιβλίο για τα Μαύρα, θα ασχοληθώ περισσότερο με τα σχέδια και τις ιδέες τους, αλλά και οι δύο πλευρές θα επωφεληθούν από τη σκέψη με ευελιξία και ρεαλισμό.

Ένα πράγμα που (κατά τη γνώμη μου) δεν είχε γίνει πραγματικά πριν είναι μια πολύ προσεκτική ματιά στη Stonewall με τη χρήση σύγχρονων μηχανών υπολογιστών (και πάνω από χίλιες ώρες ανάλυσης). Ενώ το άνοιγμα είναι σίγουρα το θέμα της κατανόησης, δεν θα προτιμούσατε να επωφεληθείτε από μερικές νέες ιδέες και γνώσεις ποιες είναι οι καλύτερες σειρές  κινήσεων, καθώς και ποια σχέδια έχουν κρυφές τρύπες σε αυτά; Έτσι, διαμορφώθηκε η ιδέα για αυτό το βιβλίο. Θα κοιτάξω τόσο την κλασική προσέγγιση, όπου τα Μαύρα παίζουν… Αε7 όσο και τη «μοντέρνα» προσέγγιση με… Αδ6. Σε ανοίγματα που βασίζονται στην κατανόηση, είναι πάντα χρήσιμο να εξετάζουμε παλαιότερες προσεγγίσεις για το ίδιο πρόβλημα και να συγκρίνουμε τις σκέψεις μας με αυτές των προκατόχων μας -*****

‘Αλλα βιβλία του συγγραφέα